Σκουντούφλημα στο πεζοδρόμιο.
λάθος κίνηση
λάθος αναπνοή
Το χάος
ξαπλώνεις στο πάτωμα
βρίσκεις την αναπνοή σου
ο καθρέφτης σε κοιτάζει
οι ιδρωμένες παλάμες γλιστρούν στο πάτωμα.
Το παντελόνι σε στενεύει.
Η μπλούζα πέφτει.
Η μουσική ξεκινά
κι αυτός ο καθρέφτης είναι ίδιος πάντα.
Ακινητοποιημένη μορφή καθρεφτίζεται στο χάος των συναισθημάτων.
​
Παραμορφωμένα σώματα
ψάχνουν να βρουν την εσωτερική φωνή τους.
​
Δεν είναι εδώ σήμερα.
​
Σήμερα δεν είναι πουθενά.
​
Αποκόμματα προβολής τους στην οθόνη.
 
Κι όταν επιστρέψουν;
Πού θα επιστρέψουν;
Γιατί να επιστρέψουν;
Αφού εδώ είναι.
​
Πάνω στο μάρμαρο
κάτω από τη στέγη
μέσα από τον τοίχο
θα γυρίσουν πίσω
αυτό το πίσω που μόνο μπρος θα είναι.
​
Μπρος
πίσω
δεξιά κι αριστερά.
Δεν προσδιορίζεται η κίνηση.
​
Εγώ μπρος
εσύ αριστερά.
Θα είμαστε πάλι εδώ
όπως είμασταν πάντα.
​
Αφού δεν φύγαμε και ποτέ.
​
Το χάος
με ρυθμό και τάξη
ρυθμίζει την αταξία.
​
Οδηγεί στο μονοπάτι που άφησες γιατί νόμιζες ότι δεν ήταν εκεί.
Σ'ένα εκεί που δεν είναι εδώ.
Σ'ένα μέσα που δεν έχει μέσα
και σε ένα έξω που δεν έχει έξω.